Month: Μάιος 2017

Το ονομάσαμε «Ροζ Κουτί» γιατί ροζ ήταν, συμπτωματικά, το κουτί στο οποίο συγκεντρώθηκαν τα πρώτα έσοδα, γιατί αργότερα σκεφτήκαμε ότι το ροζ είναι ένα χρώμα ταυτισμένο με την παιδικότητα, την αγάπη, την αθωότητα και την ανεμελιά και, τέλος, γιατί μας... άρεσε: Είναι ο ανοικτός κουμπαράς που εμείς, στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, δημιουργήσαμε από κοινού με το Ίδρυμα Fluxum και το Flux Laboratory, επισφραγίζοντας μία συνεργασία που με στόχο την προσφορά κάποιας, έστω και μικρής βοήθειας στους πρόσφυγες, ξεκίνησε πριν από λίγους μήνες με το Immigrant Project, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τελείωσε τότε...
Το επόμενο βήμα της πολιτιστικής μας σύμπραξης θα γίνει, λοιπόν, αυτό το χρονικό διάστημα: αξιοποιώντας τα πρώτα έσοδα που μαζεύτηκαν στο «Ροζ Κουτί» μας, μουσικά σύνολα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών θα επισκεφτούν σχολεία της Αττικής που φιλοξενούν προσφυγόπουλα, για να κάνουν μικρές συναυλίες και μουσικά εργαστήρια. Η μουσική άλλωστε είναι μία μαγική «εσπεράντο», μία κοινή γλώσσα που δεν υπόκειται σε διαχωρισμούς και φραγμούς κανενός είδους. Η μουσική συμμετοχή, η ακρόαση και η ερμηνεία είναι ένας τρόπος επικοινωνίας περισσότερο κι από άμεσος, απροσποίητος κι ελεύθερος. Δε χρειάζονται παρά μερικές νότες για να γίνουν Ελληνάκια και προσφυγόπουλα, κάτω από την ίδια μπαγκέτα και τις ίδιες μελωδίες, μία ψυχή, μία συντονισμένη ανάσα. Αυτό θέλουμε. Να προσφέρουμε την αμεσότερη γέφυρα επικοινωνίας και χαράς και ίσως να προσθέσουμε ένα μικρό κρίκο στην μεγάλη αλυσίδα της Αλληλεγγύης και της Ελπίδας.
Να θυμίσουμε ότι τα πρώτα χρήματα για το «Ροζ Κουτί» μας, προέρχονταν από τα έσοδα της εκδήλωσης που συνδιοργανώσαμε με το Ίδρυμα Fluxum και το Flux Laboratory στις 27 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής. Τότε προβλήθηκε η ταινία "Ο Μετανάστης" του Τσάρλι Τσάπλιν, συνοδεία της πρωτότυπης μουσικής του Ελληνο-γάλλου συνθέτη Στέφανου Τσαπή, ερμηνευμένης από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, με τη συμμετοχή των πρώτων σπουδαστών της νεοσύστατης Ακαδημίας Νέων Μουσικών της Κ.Ο.Α. και με τη σύμπραξη τζάζ κουαρτέτου (Δημήτρης Τσάκας-σαξόφωνο, Δημήτρης Κοροντζής-ηλεκτρική κιθάρα, Marc Buronfosse-ηλεκτρικό μπάσο και Arnaud Biscay-τύμπανα). Είχε προηγηθεί επίσκεψη στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων στο Λαύριο ενός μουσικού μας συνόλου που έπαιξαν μουσική για, αλλά και με τα παιδάκια που φιλοξενούνται εκεί. Το απόγευμα εκείνης της ίδιας ημέρας είχε προβληθεί «Ο Μετανάστης» του Τσάπλιν με τις ίδιες μουσικές «συνθήκες», στο Τεχνολογικό Πάρκο του Λαυρίου, με καλεσμένες τις οικογένειες των προσφύγων.
Το απόσταγμα της εμπειρίας απ’ αυτή τη συν-διοργάνωση ήταν τόσο συγκινητικό για όλους μας που αποφασίσαμε να «θεσμοποιήσουμε» την πολιτιστική μας σύμπραξη με το Ίδρυμα Fluxum και το Flux Laboratory, σχεδιάζοντας εκτός από τις επισκέψεις στα σχολεία και πολλά-πολλά ακόμα... 
Καλό μας ταξίδι!

Χωράνε 350 χρόνια μουσικής ιστορίας σε μία ώρα; Χωράνε! Κι αυτό ακριβώς πρόκειται να κάνει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στην ευφάνταστη συναυλία για όλη την οικογένεια, που θα δώσει την Κυριακή 7 Μαϊου, στις 11.30 το πρωί, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: μέσα σε μία ώρα θα φροντίσει να αφηγηθεί μουσικά τη συναρπαστική περιπέτεια της συμφωνικής ορχήστρας στο χρόνο.

Η αφήγηση «πρέστο» και με μαέστρο την Ελίζα Γώγου, βασίζεται σε μία ιδέα της βιολίστα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, Ίριδας Λουκά, η οποία έχει γράψει και τα σπιρτόζικα κείμενα. Αυτά που παραδίδονται στην αφηγηματική δεινότητα δύο κορυφαίων ηθοποιών της γενιάς τους, των Μάκη Παπαδημητρίου και Γιάννου Περλέγκα, οι οποίοι αναλαμβάνουν να μας «ξεκλειδώσουν» τα μυστικά της πιο δυναμικής πολυπληθούς μουσικής ομάδας στην ιστορία της μουσικής...

Ο στόχος είναι ακριβώς αυτός: Να μάθουν όσοι δεν ξέρουν και οι υπόλοιποι να θυμηθούν «επί τροχάδην», πώς ξεκίνησε και πώς εξελίχθηκε, ως προς την αριθμητική δύναμη και τον ηχητικό όγκο, το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο μουσικό σχήμα στην παγκόσμια Ιστορία. Κείμενα και προβολές καλύπτουν σχεδόν 3,5 αιώνες μουσικής δημιουργίας, με παράλληλα αποσπάσματα από αντιπροσωπευτικά έργα του συμφωνικού ρεπερτορίου που καθόρισαν την εξέλιξη και τη σύνθεση της ορχήστρας: Από τον Ζαν Μπατίστ Λυλί (1632-1687) έως τον Ντμίτρι Σοστακόβιτς (1906-1975), μεσολαβούν επίσης οι Αντόνιο Βιβάλντι (1678-1741), Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (1685-1750), Γιόζεφ Χάυντν (1732-1809), Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791), Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827), Φραντς Σούμπερτ (1797-1828), Γιοχάνες Μπραμς (1833-1897), Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκυ (1840-1893), Γκούσταβ Μάλερ (1860-1911), Ρίχαρντ Στράους (1864-1949).

Μ΄ αυτό τον τρόπο, με τα κείμενα να ακούγονται εμβόλιμα, τους αφηγητές να αλληλοεπιδρούν με τους μουσικούς και τα βίντεο να «εικονοποιούν» την αφήγηση, το ωριαίο αυτό ταξίδι στην ιστορία της συμφωνικής ορχήστρας, δεν χρειάζεται τελικώς παρά το σύνθημα της εκκίνησης: «πάμε πρέστο»!