Λυρικά κουαρτέτα
Είναι σπάνιες οι φορές που οι μεγάλοι Ιταλοί συνθέτες όπερας ΤΖουζέπε Βέρντι και Τζάκομο Πουτσίνι έκαναν ένα «διάλειμμα» από τις οπερατικές τους συνθέσεις για να καταπιαστούν
με τη σύνθεση έργων χωρίς την παρουσία της ανθρώπινης φωνής. Ακόμη όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις τόσο το αλάνθαστο αισθητήριό τους όσο και το πληθωρικότατο,
οπερετικό τους σύμπαν μεταφέρθηκε ατόφιο στις παρτιτούρες των μουσικών οργάνων, οι οποίες ξεχειλίζουν από λυρισμό, συναίσθημα και φυσικά μελωδικότητα «φωνητικών» προδιαγραφών.
Φαγκοτόνια
Μια συναυλία με σύνολο από φαγκότα αποτελεί μια μοναδική μουσική εμπειρία που συνδυάζει ζεστούς, βαθείς και παιχνιδιάρικους ήχους! Με κεντρικό κομμάτι τις Εικόνες
από μια Έκθεση του Μόντεστ Μούσοργκσκυ σε μεταγραφή του σπουδαίου σολίστ του φαγκότου Dag Jensen, μεταφερόμαστε σε έναν κόσμο γεμάτο αρμονία και πρωτότυπες ηχητικές υφές. Μια βραδιά που υπόσχεται να εκπλήξει και να γοητεύσει το κοινό αποκαλύπτοντας την ευρεία εκφραστική γκάμα του οργάνου, από βελούδινες μπάσες νότες μέχρι δυναμικά, χιουμοριστικά, δεξιοτεχνικά περάσματα!
Cross-Over
Επ’ αφορμή της συμπλήρωσης 90 ετών από τη γέννηση του Elvis Presley, το Metallon με τη σύμπραξη του τραγουδιστή Δώρου Δημοσθένους και υπό τη διεύθυνση του Νίκου Χαλιάσα προτείνει ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει ορισμένα από τα πλέον αγαπημένα και εμβληματικά τραγούδια του επονομαζόμενου «Βασιλιά του Ροκ εν Ρολ» ή απλώς «Βασιλιά», που θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στην ιστορία του θεάματος. Ο Elvis Presley ερμήνευσε όλα τα είδη μουσικής που άνθισαν στην Αμερική τα οποία μάλιστα και εξέλιξε. Rockabilly, Hillbilly, Rock’n’Roll, Rhythm’n’Blues, Country, Gospel, Spitituals, Soul, Pop, Blues, Rock, Ballads μέχρι Bossa Nova. Ένας τελειομανής καλλιτέχνης που δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής, έπαιρνε τραγούδια ξεχασμένα ή που δεν είχαν την απήχηση που άξιζαν και τα αναδείκνυε με έναν εντελώς δικό του τρόπο.
Κουιντέτο με πιάνο
Τα δύο κουιντέτα με πιάνο της συναυλίας, το πρώτο γραμμένο το 1887 και το δεύτερο το 1914, μοιράζονται πολλά και ουσιώδη κοινά στοιχεία. Αμφότερα είναι γραμμένα σε ρομαντικό ιδίωμα και αντλούν ένα μεγάλο κομμάτι των θεμάτων τους από την ιδιαίτερη μουσική παράδοση των χωρών των συνθετών τους, ήτοι από την Τσεχία και την Ουγγαρία αντίστοιχα. Επίσης και στα δύο, πιάνο και έγχορδα αλληλεπιδρούν με δυναμισμό και ένταση, κάτι που τα καθιστά από τα πλέον γοητευτικά έργα του είδους του κουιντέτου με πιάνο.
Μουσική που θεραπεύει
H δεκαετία του 1820 ήταν αναμφίβολα πολύ συναρπαστική για τους Βιεννέζους μουσικόφιλους. Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, ώριμος και απομονωμένος από τον υπόλοιπο
κόσμο λόγω της προχωρημένης κώφωσής του, στρέφεται σχεδόν αποκλειστικά στο αγαπημένο του κουαρτέτο εγχόρδων δημιουργώντας έργα πρωτόγνωρης πολυπλοκότητας
και ομορφιάς. Ο μεγάλος του θαυμαστής Φραντς Σούμπερτ, έχοντας κερδίσει την αναγνώριση μέσω των υπέροχων τραγουδιών του, εμπλουτίζει το ρεπερτόριο της μουσικής
δωματίου με κάποια από τα σημαντικότερα έργα του. Το 1824 ο Σούμπερτ συνθέτει το 13ο κουαρτέτο του σε λα ελάσσονα που θα πάρει την επωνυμία «Ροζαμούνδη» λόγω της μελωδίας από την ομώνυμη σκηνική μουσική, που χρησιμοποιεί στο δεύτερο μέρος. Το 1825 ο Μπετόβεν παρουσιάζει με τη σειρά του το 15ο κουαρτέτο του, επίσης σε λα ελάσσονα, στο οποίο το τρίτο μέρος «Ιερή ευχαριστία ενός αναρρωνύοντος στη θεότητα, στον Λύδιο
τρόπο», είναι μια ειλικρινής κατάθεση από την ψυχή του μεγάλου μουσουργού μετά από μία σοβαρή περιπέτεια της υγείας του.
20 Χρόνια από τον θάνατο του Λιγκέτι
Με αφορμή τον θάνατο της μητέρας του, ο Μπραμς εξερεύνησε τον σπάνιο ηχητικό συνδυασμό του βιολιού με το γαλλικό κόρνο και το πιάνο και συνέθεσε αυτό το τρίο που πλέον κατέχει περίοπτη θέση στην πλούσια εργογραφία του για σύνολα μουσικής δωματίου. Λίγο παραπάνω από έναν αιώνα μετά, ο Λίγκετι, που πολύ λίγο ασχολήθηκε με τα μικρά σύνολα μουσικής δωματίου, γράφει ένα Τρίο «αφιέρωμα στον Μπραμς», ακριβώς για να συνοδεύει το έργο του Γερμανού συνθέτη σε προγράμματα συναυλιών.
Μια βραδιά στη Λιλιπούπολη
«Παιδιά, όλοι στα ραδιόφωνά σας. Έχουμε για σας μια μεγάλη έκπληξη. Σήμερα το καινούριο Τρίτο Πρόγραμμα θα συνδεθεί, επιτέλους, με τη Λιλιπούπολη».
Με τα λόγια αυτά ξεκίνησε τη Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 1977, στις 9:30 το πρωί η ραδιοφωνική μετάδοση της θρυλικής Λιλιπούπολης. Το Chronos Ensemble, με την προσθήκη της Αθηνάς Καψετάκη στο σχήμα, την σύμπραξη μικρων και μεγάλων χορωδών από την παιδική χορωδία "12 Νότες" και τη χορωδία συνΩΔΗποροι Ζωγραφου και την σοπράνο Βάσια Ζαχαροπούλου επιχειρεί να μας θυμίσει την μουσική καθώς και μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια, που δημιουργήθηκαν τότε ειδικά για την εκπομπή "ΕΔΩ ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ", η οποία έμεινε στην ιστορία για τον αυθορμητισμό, την φαντασία, την τόλμη της!
Η Λιλιπούπολη γίνεται το ουτοπικό μέρος όπου συνευρίσκονται διαφορετικές γενιές στη σκηνή, τραγουδώντας τα ίδια τραγούδια και βιώνοντας κοινά συναισθήματα. Μικροί μεγάλοι λοιπόν μαζί σε μια βραδιά στην μενεξεδένια Λιλιπούπολη.
Από την Αυστρία σε έναν Νέο Κόσμο
Η συναυλία «Από την Αυστρία σε ένα Νέο Κόσμο», με έργα για φλάουτο και τρίο εγχόρδων, αποτελεί ένα μουσικό ταξίδι που διασχίζει χώρες και αιώνες. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πασίγνωστα έργα, όπως η εισαγωγή στην όπερα του Μότσαρτ «Μαγικός Αυλός» σε μεταγραφή για φλάουτο, βιολί, βιόλα και βιολοντσέλο, καθώς και το «Αμερικανικό» κουαρτέτο του A. Ντβόρζακ σε μεταγραφή για το ίδιο σχήμα από τον διάσημο φλαουτίστα Emmanuel Pahud. Πλάι σε αυτά παρουσιάζονται και λιγότερο γνωστά έργα, όπως το Κουαρτέτο με φλάουτο σε ντο ελάσσονα του Χοφμάιστερ και το τρίο εγχόρδων του Ούγγρου συνθέτη Λέο Βάινερ.
Αέναον και φίλοι
Το Κουαρτέτο Εγχόρδων «Αέναον», με δυναμική παρουσία εδώ και χρόνια στα εγχώρια δρώμενα της μουσικής δωματίου, συνεργάζεται με τον κοντραμπασίστα Νίκο Τσουκαλά και την πιανίστα Πόπη Μαλαπάνη σε δύο σπουδαία έργα του όψιμου Ρομαντισμού: το Δεύτερο Κουιντέτο εγχόρδων του Τσέχου Αντονίν Ντβόρζακ και το Κουιντέτο με πιάνο του Άγγλου Έντουαρντ Έλγκαρ αντίστοιχα.
Από την Ποίηση στη Μουσική...
Το πρόγραμμα ακολουθεί τα μονοπάτια της έμπνευσης: ο Ντεμπυσύ εμπνέεται από την ερωτική ποίηση της Βιλιτώς (υποτιθέμενης ακολούθου της Σαπφούς) και την πλαισιώνει με υποβλητικά, ατμοσφαιρικά ηχοτοπία, ενώ ο σύγχρονος του συνθέτης και συμφοιτητής Μωρίς Εμμανυέλ, μελετά την αρχαιοελληνική μουσική και γοητεύεται από την καινοτόμα διάθεση του πρώτου. Ο μεταγενέστερος Ιάπωνας συνθέτης Τόρου Τακεμίτσου αντλεί πρωτογενές υλικό από την ιαπωνική μουσική παράδοση, ενώ αφομοιώνει την υποβλητικότητα του τρόπου γραφής του Ντεμπυσύ, την ελλειπτική κίνηση και τους ασύμμετρους ρυθμούς, όπως χαρακτηριστικά αποτυπώνονται στο έργο του Rain Spell (1982).