Κουιντέτο με πιάνο
Τα δύο κουιντέτα με πιάνο της συναυλίας, το πρώτο γραμμένο το 1887 και το δεύτερο το 1914, μοιράζονται πολλά και ουσιώδη κοινά στοιχεία. Αμφότερα είναι γραμμένα σε ρομαντικό ιδίωμα και αντλούν ένα μεγάλο κομμάτι των θεμάτων τους από την ιδιαίτερη μουσική παράδοση των χωρών των συνθετών τους, ήτοι από την Τσεχία και την Ουγγαρία αντίστοιχα. Επίσης και στα δύο, πιάνο και έγχορδα αλληλεπιδρούν με δυναμισμό και ένταση, κάτι που τα καθιστά από τα πλέον γοητευτικά έργα του είδους του κουιντέτου με πιάνο.
Μουσική που θεραπεύει
H δεκαετία του 1820 ήταν αναμφίβολα πολύ συναρπαστική για τους Βιεννέζους μουσικόφιλους. Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, ώριμος και απομονωμένος από τον υπόλοιπο
κόσμο λόγω της προχωρημένης κώφωσής του, στρέφεται σχεδόν αποκλειστικά στο αγαπημένο του κουαρτέτο εγχόρδων δημιουργώντας έργα πρωτόγνωρης πολυπλοκότητας
και ομορφιάς. Ο μεγάλος του θαυμαστής Φραντς Σούμπερτ, έχοντας κερδίσει την αναγνώριση μέσω των υπέροχων τραγουδιών του, εμπλουτίζει το ρεπερτόριο της μουσικής
δωματίου με κάποια από τα σημαντικότερα έργα του. Το 1824 ο Σούμπερτ συνθέτει το 13ο κουαρτέτο του σε λα ελάσσονα που θα πάρει την επωνυμία «Ροζαμούνδη» λόγω της μελωδίας από την ομώνυμη σκηνική μουσική, που χρησιμοποιεί στο δεύτερο μέρος. Το 1825 ο Μπετόβεν παρουσιάζει με τη σειρά του το 15ο κουαρτέτο του, επίσης σε λα ελάσσονα, στο οποίο το τρίτο μέρος «Ιερή ευχαριστία ενός αναρρωνύοντος στη θεότητα, στον Λύδιο
τρόπο», είναι μια ειλικρινής κατάθεση από την ψυχή του μεγάλου μουσουργού μετά από μία σοβαρή περιπέτεια της υγείας του.
20 Χρόνια από τον θάνατο του Λιγκέτι
Με αφορμή τον θάνατο της μητέρας του, ο Μπραμς εξερεύνησε τον σπάνιο ηχητικό συνδυασμό του βιολιού με το γαλλικό κόρνο και το πιάνο και συνέθεσε αυτό το τρίο που πλέον κατέχει περίοπτη θέση στην πλούσια εργογραφία του για σύνολα μουσικής δωματίου. Λίγο παραπάνω από έναν αιώνα μετά, ο Λίγκετι, που πολύ λίγο ασχολήθηκε με τα μικρά σύνολα μουσικής δωματίου, γράφει ένα Τρίο «αφιέρωμα στον Μπραμς», ακριβώς για να συνοδεύει το έργο του Γερμανού συνθέτη σε προγράμματα συναυλιών.
Μια βραδιά στη Λιλιπούπολη
«Παιδιά, όλοι στα ραδιόφωνά σας. Έχουμε για σας μια μεγάλη έκπληξη. Σήμερα το καινούριο Τρίτο Πρόγραμμα θα συνδεθεί, επιτέλους, με τη Λιλιπούπολη». Με τα λόγια αυτά ξεκίνησε τη Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 1977, στις 9:30 το πρωί η ραδιοφωνική μετάδοση της θρυλικής Λιλιπούπολης. Σήμερα, το Chronos Ensemble, με την προσθήκη της Αθηνάς Καψετάκη στο σχήμα και τη σύμπραξη της σοπράνο Βάσιας Ζαχαροπούλου και της παιδικής χορωδίας «12 Νότες», επιχειρεί να μας θυμίσει τη μουσική καθώς και μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια, που δημιουργήθηκαν τότε ειδικά για την εκπομπή «ΕΔΩ ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ», η οποία έμεινε στην ιστορία για τον αυθορμητισμό, τη φαντασία και την τόλμη της!
Από την Αυστρία σε έναν Νέο Κόσμο
Η συναυλία «Από την Αυστρία σε ένα Νέο Κόσμο», με έργα για φλάουτο και τρίο εγχόρδων, αποτελεί ένα μουσικό ταξίδι που διασχίζει χώρες και αιώνες. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πασίγνωστα έργα, όπως η εισαγωγή στην όπερα του Μότσαρτ «Μαγικός Αυλός» σε μεταγραφή για φλάουτο, βιολί, βιόλα και βιολοντσέλο, καθώς και το «Αμερικανικό» κουαρτέτο του A. Ντβόρζακ σε μεταγραφή για το ίδιο σχήμα από τον διάσημο φλαουτίστα Emmanuel Pahud. Πλάι σε αυτά παρουσιάζονται και λιγότερο γνωστά έργα, όπως το Κουαρτέτο με φλάουτο σε ντο ελάσσονα του Χοφμάιστερ και το τρίο εγχόρδων του Ούγγρου συνθέτη Λέο Βάινερ.
Αέναον και φίλοι
Το Κουαρτέτο Εγχόρδων «Αέναον», με δυναμική παρουσία εδώ και χρόνια στα εγχώρια δρώμενα της μουσικής δωματίου, συνεργάζεται με τον κοντραμπασίστα Νίκο Τσουκαλά και την πιανίστα Πόπη Μαλαπάνη σε δύο σπουδαία έργα του όψιμου Ρομαντισμού: το Δεύτερο Κουιντέτο εγχόρδων του Τσέχου Αντονίν Ντβόρζακ και το Κουιντέτο με πιάνο του Άγγλου Έντουαρντ Έλγκαρ αντίστοιχα.
Από την Ποίηση στη Μουσική...
Το πρόγραμμα ακολουθεί τα μονοπάτια της έμπνευσης: ο Ντεμπυσύ εμπνέεται από την ερωτική ποίηση της Βιλιτώς (υποτιθέμενης ακολούθου της Σαπφούς) και την πλαισιώνει με υποβλητικά, ατμοσφαιρικά ηχοτοπία, ενώ ο σύγχρονος του συνθέτης και συμφοιτητής Μωρίς Εμμανυέλ, μελετά την αρχαιοελληνική μουσική και γοητεύεται από την καινοτόμα διάθεση του πρώτου. Ο μεταγενέστερος Ιάπωνας συνθέτης Τόρου Τακεμίτσου αντλεί πρωτογενές υλικό από την ιαπωνική μουσική παράδοση, ενώ αφομοιώνει την υποβλητικότητα του τρόπου γραφής του Ντεμπυσύ, την ελλειπτική κίνηση και τους ασύμμετρους ρυθμούς, όπως χαρακτηριστικά αποτυπώνονται στο έργο του Rain Spell (1982).
Aφιέρωμα στον Παναγιώτη Στέφο
Ο Παναγιώτης Στέφος, είναι ένας σπουδαίος τρομπονίστας και παιδαγωγός, με ξεχωριστή παρουσία στην ελληνική μουσική σκηνή. Η αγάπη του για τη μουσική και η αφοσίωσή του στο τρομπόνι τον ανέδειξαν σε έναν από τους πιο σεβαστούς και αγαπητούς μουσικούς και δασκάλους της γενιάς του, προσφέροντας τη δεξιοτεχνία και την ευαισθησία του σε κάθε ερμηνεία. Συνδέεται στενά με τον «Λύραυλο», το μουσικό σύνολο που αναβιώνει την αρχαία ελληνική μουσική και τα όργανά της. Με πάθος και σεβασμό στην παράδοση, συμβάλλει ουσιαστικά στην καλλιτεχνική πορεία του σχήματος, και συμμετέχει ενεργά στις εκπαιδευτικές και πολιτιστικές του δράσεις. Η παρουσία του στον «Λύραυλο» δεν είναι απλώς μουσική· είναι βαθιά παιδαγωγική και πνευματική. Με ήθος, γνώση και αφοσίωση, συνδράμει να γεφυρωθεί το παρελθόν με το παρόν, φωτίζοντας τη διαχρονική δύναμη της μουσικής.
Bass-Euphoria
Συναυλία κουαρτέτου κοντραμπάσων της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.
Θα ακουστούν έργα για 4 κοντραμπάσα, αυθεντικά και μεταγραφές, των Bach, Ward, Lawes, Verancini, Brahms, Brumby, Osborne, Piazzolla και Runswick.
More than half a quartet
Ο συνδυασμός του βιολιού και του βιολοντσέλου, παρά τις μεγάλες δυνατότητες σε δεξιοτεχνία και ηχοχρώματα των δύο οργάνων, δεν είχε βρει τον δρόμο του στις πένες των συνθετών ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Λίγοι είχαν καταφέρει να αντιμετωπίσουν τα δύο όργανα ως ισότιμους συνεργάτες και οι μεγάλοι συνθέτες των αρχών του 20ου αιώνα χρειάστηκε να διευρύνουν τη μουσική τους διάλεκτο ώστε να βρεθεί κοινός τόπος και να μπορέσουν τα δύο όργανα να συμπορευθούν αρμονικά σε έργα μεγάλης κλίμακας. Πέρα από την αναμφισβήτητη καλλιτεχνική τους αξία, τα τρία έργα του προγράμματος σκιαγραφούν γλαφυρά τις ραγδαίες εξελίξεις στον ευρωπαϊκό μουσικό χώρο το ταραχώδες πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα.